Na jakiej podstawie wprowadza się do ksiąg środki trwałe w leasingu finansowym?

Umowy leasingu operacyjnego przekształcone zostały w naszej spółce od 1 stycznia 2024 r. w umowy leasingu finansowego. Czy środki trwałe będące przedmiotem leasingu finansowego należy wprowadzić do ksiąg rachunkowych na podstawie dowodu "OT - Przyjęcie środka trwałego"?

Przedmiot leasingu finansowego wprowadza się do ksiąg rachunkowych na podstawie dowodu "OT - Przyjęcie środka trwałego" i nadaje się mu kolejny numer inwentarzowy.

Ustawa o rachunkowości w art. 3 ust. 4 wskazuje, że jednostka wykorzystująca w swojej działalności obce środki trwałe na podstawie umowy, zgodnie z którą jedna ze stron (finansujący) oddaje drugiej stronie (korzystającemu) środki trwałe do odpłatnego używania lub również pobierania pożytków na czas oznaczony, środki te zalicza do swoich aktywów trwałych, pod warunkiem że umowa spełnia co najmniej jeden z siedmiu warunków, określonych w tym przepisie. Również ze wskazówek zawartych w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 5 "Leasing, najem i dzierżawa" (KSR nr 5) wynika, że przedmiot umowy leasingu finansowego korzystający wykazuje w swoich księgach rachunkowych jako składnik aktywów trwałych, a drugostronnie jako zobowiązanie finansowe. Korzystający dokonuje także odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu (por. pkt 7.1 KSR nr 5). Ujmując zatem przedmiot leasingu finansowego w księgach rachunkowych korzystającego, należy wprowadzić go do ewidencji bilansowej na podstawie dowodu "OT - Przyjęcie środka trwałego". Jest to podstawowy dokument księgowy, w oparciu o który następuje wprowadzenie środka trwałego do ksiąg rachunkowych. Dokument OT można uznać za dowód księgowy będący podstawą zapisów w księgach, jeśli zawiera co najmniej dane określone w art. 21 ustawy o rachunkowości.

Dla Prenumeratorów GOFIN

Krajowe Standardy Rachunkowości dostępne w serwisie www.przepisy.gofin.pl »

Szczegółowe informacje na temat ujmowania środków trwałych w ewidencji księgowej można znaleźć w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 11 "Środki trwałe" (KSR nr 11). Po wprowadzeniu środka trwałego do ewidencji księgowej nadaje się mu kolejny, niepowtarzalny numer inwentarzowy i zamieszcza się go, w miarę możliwości na tym środku trwałym. Numer ten, wraz z opisem obiektu środka trwałego, ujmuje się we wchodzącej w skład ewidencji środków trwałych (przyjmującej formę np. kart inwentarzowych) księdze obiektów (księdze inwentarzowej), prowadzonej na bieżąco oraz odpowiednio przechowywanej i zabezpieczonej, zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości (por. pkt 5.3 KSR nr 11). Przypominamy, że podstawową jednostką ewidencji środków trwałych jest obiekt inwentarzowy (obiekt środków trwałych). Po stwierdzeniu, że składnik aktywów spełnia warunki uznania za środek trwały (omówione w rozdziale IV KSR nr 11) następuje jego przyporządkowanie do właściwej grupy, podgrupy i rodzaju klasyfikacji środków trwałych (KŚT) oraz określenie zakresu obiektu(ów) inwentarzowego(ych), dla którego(ch) ustalona zostanie wartość początkowa oraz okres i metoda amortyzacji (por. pkt 5.1 KSR nr 11).